Çocukluğunuzu anlatmanızı rica etsek neler söylersiniz?
1979 Şubat ayında Çorum'da, iki erkek çocuktan sonra, dört gözle beklenen bir bebek olarak dünyaya gelmişim. Çocukluğumun bilhassa hatırlamadığım kısımları ailemin yaşadığı siyasi ve ekonomik çalkantılarla geçmiş. Bizim nesil maalesef hep darbe çocuğu. Babam memleket hallerini kendine dert edinen bir adamdı bu yüzden çok okur çevresiyle ilgilenirdi. Siyasi olaylardan da geri durmazdı. Bizim çocukluğumuz da onun bu hallerinden nasibini alarak geçmiştir.
Çocukluluğumun hatırladığım kısımları ise iki ayrı bahçesi, bahçesinde gülleri ve pek çok meyve ağacı olan bir evde geçti. On yaşındayken babamın vefatıyla taşınmak zorunda kaldığımız evde çocukluğum da bir nevi sona ermiş oldu.
Çocukluğunuzda sizi okumaya sevk eden âmiller neler?
Varlıklı bir aile olmamamıza karşın babam sürekli kitap alan bir insandı. Evimize düzenli olarak gelen süreli yayınlar vardı. Evimizde eşyadan çok kitap vardı diyebilirim. Babam ağır bir iş hayatı olmasına karşın kitap okur, bizim okumamızı da isterdi.
Çocukluğunuzda edebiyatçı/sanatçı olmanıza sebep neler var? Mesela nine-dede-anne-baba yahut da sosyal ortamda etkilendiğiniz büyükleriniz?.. Onların sizi okuma ve yazmaya sevk eden halleri var mıydı; neler ve kimlerdi?
Hep, "baba baba" diyorum ama yine "baba" diyeceğim. Çünkü hayatımızda kitap okuyan, kitap alan, ilme ve okumaya teşvik eden, örnek olan yalnız o vardı. Lise yıllarıma geldiğimde ise Allah'ın birer lütfu olduğunu düşündüğüm, yazmaya başlamama vesile olan iki isim vardır. Bu iki kişi de benim edebiyat öğretmenlerimdi. Biri şair Mehmet Solak, diğeri hikâye yazarı Kâmil Yeşil. Yazdıklarımızı okur, eleştirir, yönlendirirlerdi. Okunası kitaplar önerir, dergilerle bağlantı kurmamızı sağlarlardı.
Çocukluk oyunlarınız, oyuncaklarınızı konuşalım biraz da.
Benim oyunum da oyuncağım da sokaklar, tarlalar, bahçelerdi. Koca bir ceviz ağacının dallarında oynardık mesela. Uzun yaz günlerinde bir solukta biterdi gün. Eve girmek istemezdik. Ne kapı önlerine kurduğumuz evcilikler biterdi, ne de saklambacımız, top oyunlarımız...
İlk okuduğunuz çocuk eserleri, okuma arkadaşlıklarınız?..
Çocuk kitabı bulup okumak benim için çok rastlanır bir durum değildi. Hiç unutmuyorum sanırım ikinci sınıfa gidiyordum. Babam üç tane masal kitabı getirdi. Siyah beyaz kitaplar, anonim masallar vardı içinde. Başka kitap bulamayınca evirip çevirip defalarca okumuştum bu kitapları. Ortaokula başladığımda babamın kitaplığına sardım. Yaşımın çok çok üstünde kitaplar okudum o dönem. Mesela Ali Şeriati kitapları gibi...
Çocukken şair-yazar olmayı hayal eder miydiniz?
Bende yazma hayali 11-12 yaşım itibariyle başlamıştır. Etraftan emanet daktilo alır, saatlerce yazardım. O dönemler yazar olmak benim tek hayalimdi.
O günlerden bakıldığında çocuk edebiyatına emek veriyor oluşunuzla bunu irtibatlandırsak, ne düşünürsünüz, ne söylersiniz?
Emektara çok ihtiyacı olan bir alandı. Son yıllarda hızlı bir gelişme gösterse de hâlâ ülkemizde bu alanda çok ilerlemiş değiliz. Ben bu alanın belki incir çekirdeği kadar bir kısmındayım şu an. İşin çok çok başlangıcındayım. Allah güzel işler yapmayı, çocuk dünyasında sevgiyle ağırlanan bir yer edinmeyi nasip eyler inşallah.
Çocuk okurlarınızdan gelen tepkiler ne yönde ve sizi nasıl etkilemekte?
Tepkiler güzel Allah'a şükür. Çocuk dünyasına kitap gibi çok sevdiğim bir köprüyle ulaşıyor olmak benim için ayrı bir güzellik. Onlarla bir araya geldiğim ortamlarda gösterdikleri ilgi, sevgi, tatlı sözler, meraklı sorular benim kendime olan inancımı pekiştiriyor.
Günümüz çocuk edebiyatı ürünlerine bakışınız nedir? Çocuk kitapları dünyasının da popüler çılgınlığın önünde akıntıya kapıldığını söylemek mümkün mü sizce?
Günümüzde önem verilen, üzerine düşülen bir alan olduğu aşikar. Çok da güzel eserler ortaya çıkıyor. Popüler kültüre gelecek olursak çocuk ve gençlerin söz konusu olduğu ve bir boyutuyla da ticaretin olduğu çocuk yayıncılığında evet elbette popüler kültürün de etkisi var.
Son olarak çocuk ve genç okurlarımıza ne söylemek istersiniz?
Yazmak kendini ifade edebilmenin en güzel yolu bana göre. Okumak ise özgürleşmenin ve kendin olabilmenin yolu. Çocuk ve genç dünyasında ise belki de her şeyden daha önemli kendini ifade edebilmek ve kendi ayakları üzeriden özgürce durabilmek. Bu yüzden tüm küçük dostlarıma bol kitaplı, kalemli günler diliyorum. | 
